SEVGİ

Sevgiliyi sevmek. Sormadan , sorgulamadan, yargılamadan sevebilmek. Gözleri güzel olduğu için değil de onun gözleri olduğu için bakabilmek. Nefes aldığı için minnet duymak tanrıya can verdiği için annesine sonsuz saygı gösterebilmek… Sadece sevmek…
Ruh ikizini bulmuş olmak değildir sevmek ruh ikizin olsun diye değişmeye çalışmaktır. Gözlerinde bulmaktır kendini , yüreğinde boğulmak. Yanındayken her şeyi unutmak değil de konuşup üstesinden gelebilmek… Sevebilmek sevgiliyi gerçekten , her şeyi onunla aşmaktır. Baştan başlamak her kötü günün sonunda ve hiç olmamış gibi davranabilmektir en kötü kavgadan sonra. Kavga edebilmektir! Kırılacağını bilerek belki ama aşkla bağırabilmektir , sevgiliyi gerçekten sevmek! Sevmek sevgiliyi korkusuzca karanlığı adımlamaktır… Kocaman yolları sevgiliye ulaşmak için koşmaktır. Bazen yastığına gömülüp ağlamaktır. Yormadan sevilmez yorulmadan aşk olmaz. Nefes nefese kalmaktır sevmek ve nefesinde dinlenmektir sevgilinin…
Sevgili , insan ruhunda açılmış çoğu yaranın adıdır. Tekerrür etme sebebidir kötü gecelerin. Omzundaki ağırlıktır bazen , bazen içinde ki huzur. Sevgili , insanın duyduğu acıya sadık kalma nedenidir. Sadık kalabildiysen her gece yalnız kalma senfonisine ve silinmesinden korkuyorsan sevgiliyi hatırlatan yaraların , yazık çok sevmiş ve sevilmemişsin hiç…