HAYATIN GERÇEĞİ
Gidilecek çok yol var, görülecek çok hesap. Bense dışındayım tüm yolların. Ortasındayım bütün kavgaların. Bir bitişe giderken her şeye tezat duran bir başlangıç şimdi önüme çıkan! Tüm hesaplaşmaların üstüne gidiyorum şimdi. Kalmayan gücümle soramadığım soruların cevaplarını istiyorum!!! Dilim dönmüyor…
Gidenlerin ardından dön diyememek mi hayatın gerçeği? İçine döke döke içini çeke çeke ağlamak mı anlık mutluluklardan kalan?
Gördüğüm ölümler miydi yirmi senelik hayatımdan bezdiren beni? Yoksa ölümlerin tükenmezliğimiydi canımı ölesiye yakan? Neydi hayallerimi bir anda yıkan beni karanlık bir bilinmezliğin ortasına sokan?
Sol yanımın boşluğu asla dolmayacak biliyorum. Hiçbir erkek SEVDİĞİM İLK ADAMIN yerini tutamayacak! Hiçbir kadın eli gözyaşımı öyle sıcak silmeyecek ve hiçbir çocuk öyle içten ağlama demeyecek bana!
Söyleyemediğim ve asla söyleyemeyeceğim iki hece kaldı dudaklarımda! Dualarım bir çocuğun olgun bir adama sarılışında! Aklımın almadığı kalbimin kabullenmediği bir gerçekti ölüm… Önümde yatan bir kalbi kocaman bir adam! Gözleri ağlamaktan şişse de hayata sıkı sıkı tutunan bir kadındı beni hayata bağlayan! Bir göz yumma anından ibaretti yaşam…
Cansu Kral
